Eg er så gamal at eg fekk stifte kjennskap til gamle WordStar, nyleg omtala i nyhende sidan forfattaren av Game of Thrones brukar programmet til å skrive bøkene:

  «I actually like it, it does what I want a word-processing programme to do and it doesn’t do anything else. I don’t want any help, you know?

«I hate some of these modern systems where you type a lower case letter and it becomes a capital. I don’t want a capital. If I’d wanted a capital, I’d have typed a capital. I know how to work the shift key. Stop fixing it.»…

…And he said that he hated spell-checking programmes because they were unlikely to recognise a lot of the words in a fantasy novel.

Han peikar på noko viktig: Det har vorte for vanskeleg å gjere jobben med alle støttesystem lempa inn eit program for å hjelpe oss i hamn med oppgåver. Eg gremmes når eg tenker på alle ordelingsfeil som eg ser rundt omkring. Folk lit på at teksthandsamaren har rett. Kjem det grøne strekar under eit ord så deler vi det og ser kva som skjer. Fiskehovud er noko anna enn fiske hovud. Eg minnes WordStar som eit kurrant program å skrive i. Det var ein del tastekombinasjonar ein med fordel måtte hugse på for ulike formatering, men skreiv du tekst var det ingen ting som forstyrra deg.

I PC sin tidlege tidsalder segla WordPerfect forbi som det beste programmet. Versjon 5.1 var avansert, men framleis utan grafisk grensesnitt. Kunne du triksa fungerte det glimrande og betre enn WordStar. Problemet var vel at ting no hadde vorte vel komplisert. Microsoft introduserte Windows og Word, ein funksjonelt enklare teksthandsamar enn WordPerfect 5.1 som takka vere det grafiske grensesnitt vann terreng og har dei siste 20 åra vore de facto standard. Eg fekk oppleve overgangen til Word 97, 2000 og 2003. Det var ting eg ikkje fekk gjort i førstnemnde som eg kunne gjere i WordPerfect 5.1 eller 6, men eg kunne leve utan formlar i tabellar dokumenta. Eg kunne lime inn Excel rekneark i Word 97.

Den første nedturen for min del kom med Office 2007.  «Bandet»/ribbon vart introdusert. Eg kunne menyar og knapperader på rams. Sjølv den dag i dag hatar eg dette. Det hender at eg må gisse meg fram til korleis ting er organisert eller slå opp på internett/hjelp. Det er ikkje alltid eg finn funksjonalitet i det bandet eg meinar det ville ha vore naturleg å finne det. I tillegg vil eg påpeike at skjermane har fått over til breiskjermformat og dette skitet tek opp mykje horisontal plass. I si tid med knapperader kunne eg lagt opp fleire i høgda og hatt tilgang til store mengder funksjonalitet frå små, enkle knappar. No må eg klikke meg gjennom banda for så å klikke på funksjonalitet, om eg finn han.

Tekstformateringa har endra seg. Før var det ingen ekstra luft mellom avsnitt i vanleg tekst. No har ein ekstra luft når ein trykker linjeskift. Lister blir merkelege med mindre du justerer dei til i etterkant. I Word 2013 er det fleire ting som irriterer. OneDrive-integrasjonen er ei plage. Ein må klikke seg halvt i hel for å få lagra på lokal maskin. Når ein skal lage eit nytt dokument, er Word 2013 overhjelpsom og kjem med haugevis av forslag. Vil eg ha eit tomt dokument vil eg sleppe å forholde meg til malar for meir eller mindre glorete publikasjoner. Vi er tilbake til forfattaren. Det blir for komplisert. Heldigvis kan eg forholde meg til LibreOffice som har eit tradisjonelt grensesnitt og får jobben gjort.

Eg kan sei de same  Windows 8. Dei prøvde seg på gjere alle til lags – nettbrett til PC – og feila totalt. Windows 95 introduserte konseptet som har vore der heilt til 2012 – 17 år og så fjernar dei startknappen og forventar at vi skal forholde oss til applikasjonar i fullskjerm og fliser/ikon så digre som grytelappar? Eg forheld meg til Skrivebordet og ventar på at resten blir skrelt bort i komande versjonar.

Mi klare oppfatning er at Microsoft har overkomplisert kjerneprodukta sine. Det enkle, reine har vorte erstatta med «eksperiment» av produkt der du ikkje veit kva som stikk ut her og der. Brukarane blir framandgjort. Eg ser med stor interesse at Chrome OS kjem inn frå sidelina. Her forheld ein seg til nettlesaren og gjer arbeidet opp mot Google sine tenester. Det er forholdsvis enkel funskjonalitet, men du får gjort mesteparten, om ikkje alt, av jobben privat. Dokumenta vert tekne vare på nettet slik at dei ikkje ryk med når lagringsmediumet/platelageret/minnepennen til tradisjonelle pcar ryk. Oppdatering av operativsystem treng ein ikkje tenkje på. Virus og anna styggedom styrer ein unna. Det er visse ting som Java og Silverlight (ofte brukt i videoutleige på nett) som gjer at du kan få problem med t.d. BankID. Over sommaren skal ikkje det sistnemnde vere eit problem.

• Vil Google Chrome OS bli det neste store eller er Microsoft sine produkt så djupt inndoktrinert i oss at det ikkje vil merkast?