Kategori: Motor

Hyundai Ioniq 6 etter 14 månadar

Arild BjørkKommenter innlegget

Eg har skrive fleire innlegg om bilen, men har ikkje som med Byd Tang teke ei periodisk oppsummering. Bilen har no snart gått 24 000 km. I løpet av det siste året har han vore rundt omkring i Møre og Romsdal, Hordaland og Rogaland, nordover langs kystriksvegen til Bodø, rundt heile Vesterålen, Lofoten og Andøya med heimreise via Harstad og Narvik, ned E6. Han har vore turar i nærområde, eige og austlege nabofylker. I haust har det blitt ein tur austover til Elvdal, Trysil og Finnskogen. Senhaustes ei langhelg ned til Mandal, vestover langs kysten til Egersund for deretter å retur inne i landet til Evje og heim via Rjukan og Geilo. Bilen har køyrt på varierande føre, temperatur og nedbør. Eg har bygd meg opp ei solid mengd erfaring over tida.

Bra

Utsjånad eller design

Med ein profil som kopierer Porsche 911, kan det ikkje bli feil. Eg treng ikkje sei meir. Bilen er bygd for låg luftmotstand og lang rekkevidde. For ein elbil er det alfa og omega.

Køyreeigenskapar

Eg har aldri funne meg heilt til rette i ein SUV, anten det er fossilbil eller elektrisk. For ein stor familie er dei praktiske, men reint køyremessig blir dei tunge, duvande og svaiande. Når eg for det meste har køyrt stasjonsvogn eller sedan, blir det uvant. Ioniq 6 er låg og sjølv om han er 400 kilo tyngre enn ein sedan med forbrenningsmotor, går det ikkje ut over køyreeigenskapane. Det er responsivt og presist. Her sit du ikkje og føler at du er i ein båt på «bøljan den blå».

Plass i kupe

Like bra som ein Skoda Superb. Eg på over 1,90 kan sitje bak meg sjølv utan at knea tek bort i setet framfor. 4 vaksne har god plass i bilen. Det går bra med 5, men – som med andre bilar – blir det litt intimt i baksete med 3 i breidden.

Ladefart

Med rett temparatur på batteriet og kraftig ladar (800 volt) går ladeøkta 10-80% unna på under 20 minutt. Her er det ikkje snakk om ei Tesla-ladekurve som kort sniffar på 250 kw før ho dett som eit blysøkke. Ioniq 6 har ei langt flatare kurve som gjer at ladinga blir lynkjapp, til tider for kjapp. Skal vi stoppe for lunsj, hender det at eg ser meg etter ein tradisjonell ladar med 400 volt, f.eks Tesla sine 150 eller 250 kw. Vi må ha nok tid til å vente på og få i oss maten. Eit lite toalettbesøk er også greitt å få gjort unna før ein hentar bilen.

Bakhjulsdrift

Byd Tang var ein stor SUV med drift på alle hjul. Men det sler ikkje moroa du kan ha med bakhjulsdrift. På Ioniq 6 kan du redusere og slå av anti-spinn og kose deg på oversiktlege snø og isdekte vegar med ein logrande bakende. Smilet kjem fort.

Passeleg med krefter

230 hk på bakhjula er nok. Min forrige bil hadde 510 hk. Til tider var eg uroa for om eg naus kraftig, kunne vi ende ut på bærtur. Om eg når 100 km/t på 4 eller 8 sekund er revnande likegyldig for meg.

Lys

I forhold til forrige bil er lysa svært gode. Her treng du ikkje LED-bar. Lysa er av typen LED Matrix som gjer at bilen aktiv blendar deler av lyskjegla for motgåande trafikk. Eg kan ikkje hugse at nokon har blinka med lysa når eg har nytta LED Matrix-automatikken.

Førarstøtta

Når eg kjøpte meg elbil, var det med inngripande førarstøtte noko som skremte meg. På smale og dårlege vestlandsvegar er det til tider skremmande om bilen tek kontroll. Systema er laga for perfekte vegar med nymåla striper. I starten var det utfordrande, men gjennom 24 000 km valde eg å lære meg opp. No veit eg kva førarstøtta kan hjelpe meg med og kva ho skal halde seg langt unna.

Navigasjon

Navigasjonen og oversikt over nærliggande ladestasjonar er god. Enkelt og greitt å velge stasjon og syte for at bilen er klar når du kjem dit. Ver merksam på at det er berre via innebygd navigasjon at bilen kan setje i gong forvarming av batteriet ved at du vel å navigere til eller innom ein ladestasjon.

Lydanlegg

Eg er godt nøgd med anlegget, god og rimeleg nøytral lyd. Eg treng ikkje eit system som ristar laus nyresteinar eller gamle amalgan-fyllingar i tennene.

Android Auto og Apple CarPlay

Greitt å kunne bruke velkjent teknologi om du ikkje vil setje deg inn i systemet til Hyundai.

Mindre bra

Ramma rundt skjermane

Skjermane strekker seg frå framfor føraren til starten av passasjerplassen. Ramma er i sølv-farge. Det er eit lite intelligent val sidan sølvfargen gir masse gjenskin i frontruta. Eg har løyst det med å bruke ein svart sportstape på toppen av skjermane. Refleksjonane i frontruta er så godt som borte.

Stemmestyring

Norsk stemmestyring er så sterkt avgrena at ho i praksis ikkje er brukandes. I navigasjonen må du taste inn kor du skal. Slår du bilen over på engelsk, skjønar bilen mykje. Problemet er at han ikkje er kjent med uttalinga av norske namn. Eg fekk testa det på turen i Nord-Noreg. Enda ofte opp med framlegg til å navigere nedover i Europa til stadar i f.eks. Frankrike. Eg gav opp og brukte smarttelefonen via Android Auto eller Apple CarPlay.

Bagasjerom

Dette er ikkje familiebilen om du treng stor bagasjeromsplass. Med berre 400 liter blir det knapt, nett som på Opel Antara vi har. Ingen av bilane kan samanliknast med Skoda Superb (sedan) eg hadde. I Superben fekk vi plass til all bagasje for fem personar, inkludert tre fulle fotballbagar til ungane i tenåra, for ei veke på Norway Cup. Ungane er vaksne og ute av reiret. 400 liter er meir enn nok for oss to. Skal eg/vi på ski, kan eg legge ned bakseta for å legge inn skiposen.

Kjedeleg

Eg er usikker på om eg skulle ta med dette, men det er noko som høyrer til historia med Ioniq 5 og Ioniq 6 frå og med 2022 til og med 2024. Ein god del av bilane har hatt problem med ICCU eller ladestyringseininga. Min bil var sommaren 2024 inne til ei programvareoppdatering av ICCU. Det var ikkje nok og den 30. november kortslutta ICCU og drog med seg sikringen til hovudbatteriet. Det tok i overkant av ein månad før eg fekk bilen att. I perioden disponerte eg anna bil betalt av Hyundai. Når eg henta bilen, oppdaga eg at han hadde fått ein ny irriterande uvane. Bilen skal undersøkast nærare no i midten av februar.

Gratulerar, Hyundai!
Etter skifte av ICCU – nye problem

Etter skifte av ICCU – nye problem

Arild BjørkÉin kommentar

30.11.24 kortslutta Integrated Control Charging Unit (ICCU) og min Hyundai Ioniq 6 vart henta av bilbergar og levert til forhandlar i Førde. De kan lese meir om dette her: Gratulerer, Hyundai!

Mandag 6.1.25 henta eg Hyundai Ioniq 6 hjå forhandlar i Førde. I romjula vart eg forespegla at bilen først ville bli ferdig i slutten av januar. Kan ikkje legge skjul på at eg var glad over at det vart løyst raskare, men kort tid etter henting starta eg å legge merke til ting som ikkje var der før ICCU kortslutta.

Konstante sinustonar under køyring

På veg heim frå Førde la eg merke til at i lågare hastigheiter, men høgare fart enn «UFO-lyd», var det tonar som ligg i bakgrunn og «uler» heile tida. Eg lyttar mykje på lydbøker med berre ei stemme som les. Ein legg lett merke til lydar som ikkje skal vere der. Lyden er av type sinustone, noko a la det ein hadde på prøvebilete til NRK, men på litt lågare frekvensar.

Eg sende fredag 10.1 ein e-post til forhandlar som hamna i søppelpostmappa, men når eg ringde på tirsdag 14.1 fekk eg hjelp til å undersøke problemet nærare. Forhandlar har fått sendt over lydfil same dagen der eg hadde forsøkt isolere problemet lydmessig så godt eg kunne.

HEAT på og av

Etter råd frå forhandlar fann eg ut at når eg slår av «HEAT» forsvinn lyden. Slår eg på «HEAT», kjem tonen tilbake. «HEAT» av -> ingen sinustone. «HEAT» på -> sinustone.

Forhandlar nemnde at nokre Ioniq 5 hadde ei liknande forstyrring av lydsystemet. Eg køyrde ein ny testtur. Medier var av og ingen telefon var kopla til via Bluetooth, USB, Carplay eller Android Auto. Lyd vart både skrudd ned og slått av. I tillegg testa eg med å slå av mediesenteret/midtskjermen med å halde inne volumknappen i dashboardet. Eg har også restarta mediesenteret, med ein binders i reset-holet på dashboardet. Sinustonane var der uavhengig av tilstand på mediesenteret.

Påvirkning tone/frekvens og volum

Lyden er mest markant frå ca 50 km/t og ned. Ein kan variere tonen med ventilasjonsapparatet. Viftefart 2 har noko lågare frekvens enn viftefart 3. Eg synes det ikkje er endringar mellom andre hastigheiter. Tonane endrar ikkje lydnivå/styrke om eg skrur opp eller ned lyden på stereoanlegget. Dei ligg på sitt jamne nivå i bakgrunn og er lett identifiserbare.

Tonen endrar seg ved 64 km/t og ved 84 km/t opplever eg at han fell bort. I det minste er han ikkje høyrbar nok for meg til at eg vil setje pengar på at han er der. Senkar eg farten, merkar eg tonen kjem tilbake på 73 km/t og ein tydelegare tone under 53 km/t. Frekvensnivået er lågare på lågare fart. Når eg skal køyre bilen inn i garasjen, og bilen er i gangfart (<6 km/t), forsvinn tonen.

Til tider kan volumet auke vesentleg på sinustonane. På normalt lydnivå går det ikkje å drukne tonane med å slå på falsk motorlyd normalt nivå.

Andre hendingar som får meg til å tvile

Førardørhandtak sprett ut i fart

Tirsdag 14.1, under testane mine, skjedde det noko merkeleg. Eg har ikkje automatisk låsing av dørene når eg køyrer bilen. Handtaka feller seg inn langs bilen, men dørene låser seg ikkje.

Eg hadde svinga ned frå Sognefjordvegen ved Leikanger Auto AS og var på veg langs fjorden til Leikanger Hotell. Her må eg ta ein venstresving for å kome opp att mot hovedvegen. I denne venstresvingen spratt dørhandtaket ut på føradøra. I rein refleks opna eg og slo att døra. Er usikker på om eg såg noko samstundes i førardisplayet for åpen dør.

Eg har sjekka om nøkkelen kunne ha vorte trykt og utløyst dette. Når eg sit med nøkkelen i bilen og køyrer eller står i park, reagerer ikkje bilen på at eg trykke på nøkkelen. Ergo kan det ikkje vere eit trykk på nøkkelen som gjorde at handtaket slo ut. Uansett, eit trykk på nøkkelen vil ha slått ut handtaka på alle dørene, ikkje berrre på førardøra. Har også testa om døra ikkje hadde vore heilt igjen når eg starta ein tur. Men er ikkje døra lukka heilt, vil ikkje handtaket felle seg inn.

Førarstøtte sler seg av

Laurdag 18.1 var vi ein kort tur på 2 mil kvar veg. Bilen vart vaska torsdag ettermiddag og parkert i garasje. På fredag vart han brukt på ein kort handletur lokalt etter asfaltveg, ca 5 km. Resten av tida har han stått i tørr garasje og var tørr når eg rygga ut på laurdag.

Ned siste bakken mot hovedvegen, ca 1 km frå garasjen – same bakke som ICCU kortslutta i den 30.11, byrja all førarstøtte å slå seg av. Eg fekk opp varseltrekant og 5 meldingar og fleire oransje symbol i førardisplayet. Bilen klaga på kamera. Bilen slo av mellom anna filholderassistent og overvaking av merksemd. Eg har aldri opplevd ei slik samling av varsel og oransje symbol i førardisplayet før.

Bilen kom så godt som heilt rein frå tørr garasje. Det var ikkje noko regn eller tåke i lufta å nemne. Bilen klaga ikkje på kamera dei regntunge dagane tidlegare i veka. Eg trykte på kameraknappen på dashboardet, kamera i fronten såg bra ut. Det var fuktigheit på linsa, men eit heilt fint bilete. Eg stoppa ikkje sidan det ikkje gjorde meg noko at eg måtte styre på vegen innover i 2 mil.

Eg slo av bilen nokre minutt. Det var inn og ut kjapt på ein butikk. Eg tørka alle kameraene, men filla vart ikkje noko særleg skitten. Når eg starta opp att bilen, var varseltrekanten og dei oransje symbola framleis der. På veg utover, la eg merke til at bilen drog i rattet i tunellen etter eit par kilometer. Alle varsel og oransje symbol på førardisplayet var borte. Alt var tilbake til det normale.

Varme slutta å virke

Vi held fram turen 18.1. Varsel og oransje symbol på førardisplayet er borte, men no merkar vi at det ikkje kjem varme frå ventilasjonsanlegget, det bles berre kald luft. Eg var inne på styringsskjermen og kunne sjå at HEAT var på. Eg slo av og på HEAT samt stilte gradene opp på 27 grader utan at det endra seg. Heller ikkje å slå apparatet over på manuell styring var til hjelp. Eg måtte slå av ventilasjonsanlegget til vi stoppa på nærbutikken etter 2 mil. Vi kunne halde varmen med setevarmen. Bilen sto parkert, avslått og låst i gode 10 minutt. Når vi starta opp att og køyrde heim, fungerte ventilasjonen som normalt. Varmen og sinustonane var tilbake.

Kva skjer vidare?

Mot midten av februar skal bilen inn att til sjekk hos forhandlar. Eg vil halde dykk orientert om utviklinga vidare.

Aldri Tesla!

Arild BjørkKommenter innlegget

Over tid har Elon Musk vorte radikalisert over på høgresida i politikken. I USA kjøpte han seg ein president. No driv han å støttar eit høgreekstremt parti i Tyskland. Elon Musk meiner tyskarane skal legge bak seg historien.

Frå ein som i september 2014 brukte ein heil dag i Auschwitz-Birkenau skal eg sei deg, uvitande Elon Musk:

Ein skal aldri gløyme det mest groteske og ondskapsfulle ved den andre verdskrigen – den endelege løysingen.

Ved å vandre i begge Auschwitz-leirane, fekk eg nok tid til å ta inn inntrykka over kva nazistane utførte her. Anten ein står ved gasskammeret, ved krøttervogna i enden av toglina eller i brakkene. Du forstår ikkje grusomheitene før du har vitja leiren og brukt dagen der. Her vart mennesker handsama verre enn dyr. Anten vart du avliva ved ankomst, utsett for medisinske forsøk under regi av Joseph Mengele eller prylt, utarma og svolt i hjel.

Må vi aldri gløyme denne galskapen. Gjer vi det, kjem vi til å gjenta det.

Gratulerer, Hyundai!

Arild BjørkKommenter innlegget

Eg har kjøpt bilar sidan sluttan av 80-talet, min først nye i 1992. Den siste, ein Hyundai Ioniq 6, i desember 2023. I går, 30. november, vart bilen henta på bergingsbil. Ingen av dei tidlegare bilane har vorte henta av bergingsbil på grunn av feil som gjer bilen ikkje-køyrbar. Her tek Hyundai dermed kruna og i tillegg øydelegg ein ferietur.

Vi var heldige. Bilen var fullada i garasjen og vi sette retning Lillestrøm, for ei langhelg på Austlandet. Etter ein km, i Njøsabakken, plinga bilen om feil på el-system. Ein stor sirkel med raud tekst som etter kvart endra seg til meir alarmerande varsel:

Eg stoppa på Kløvi og slo av bilen for å sjå om det var datamaskina som hadde hatt eit anfall, men nei. Vi køyrde tilbake til Kiwi i det bilen greidde, 40 km/t, for å småhandle noko til turen og la bilen stå lenger. Ville vere sikker på at systema fekk seg ein tilstrekkeleg pause utan at det var til hjelp. Vi kom oss heim, men på slutten ville ikkje bilen gå meir enn 20 km/t.

Eg sjekka om det var feilmeldingar i systemet på bilen samt i appen, men ingen ting nokon stad. Appen sa at alle system fungerte som normalt. Bergingsbil kom tre timar seinare og då var 12 volt så godt som tomt. For å få flytta bilen, måtte ein booster koplast til 12 volt-batteriet.

Eg har undersøkt litt og det er mest sannsynleg at sikringen i eller sjølve ICCU-einingen som har teke kvelden. Ho syter for lading av 12 volt-batteriet. Du kan lese meir om det her, men alle symptoma stemmer.

Bilen var i sommar i Førde på tilbakekalling for ICCU. Eg veit ikkje kva dei gjorde, men slik eg oppfatta det var snakk om å oppdatere software og/eller skifte ICCU. Ser ikkje ut til det som vart gjort var godt nok for min bil.

Rimeleg bil

Arild BjørkKommenter innlegget

Har akkurat gjennomført ein tur opp over frå Fosen langs kysten av Trøndelag og Nordland samt heile Vesterålen og Lofoten i Ioniq 6. Totalt vart det køyrt 4 900 km. Lading er foreteke etter behov, eg har ikkje jakta rimelegaste lading. Totalkostnaden på ladingar under turen er kr 3 880. Om ein deler kr 3 880 på 4 900 km kjem eg til ein kostnad på kr 0,79 per kilometer eller kr 7,90 per mil.

Om eg skulle samanlikna med med 2015 Skoda Superb med 2 liter TDI, hadde eg nytta ca 0,5 liter på mila. Med ein literpris på snitt kr 22 ville 4 900 km kome på kr 5 390 eller kr 1,1 per kilometer eller kr 11 per mil. Med andre ord skilnaden er ikkje så stor, gitt att ladeprisane på hurtig-/lynladarar er kriminell høg.

Bilen loggar, ta kontroll

Arild BjørkKommenter innlegget

Kvifor skal bilen rapportere på kvar einaste køyretur? Sjølv om det er oppsummerte tall, vil dei vere basert på detaljar. Eg har kontroll på kva duppedingsane loggar om meg. Dagens bilar er datamaskiner med nettilgang som loggar, og med det ein ny duppedings du må ta kontroll over.

I Bluelink-appen til Hyundai rår eg til å slå av følgjande:

  • Gå inn på … Mer
  • Deretter Liste over tjenester.
  • Slå av
    • Informasjon om bilen
    • Forbedring av produkter og tjenester
  • Lagre slikt at endringane blir sendt til bilen

ESP til besvær

Arild BjørkKommenter innlegget

Elektronisk stabiliseringsprogram (ESP) er både til god nytte, men også til tider til stor ulempe på vinterføre. Eg har to bakhjulsdrivne bilar, ein 2023 Hyundai Ioniq 6 og ein 2001 Mercedes CL55 AMG. Dei har 230 hk og 360 hk på bakhjula med nok av dreiemoment.

Vinteren 23/24 har så langt vore både kald og snørik. Det har vore nok av høve til å teste dårleg føre. Felles for begge bilane er at når det er skikkeleg dårleg føre, vil det vere vanskeleg å få nok feste som fører til litt hjulslepp som ESP agressivt sler ned på.

Eit eksempel var for nokre veker sidan. Eg kom att frå Sogndal og svinga inn i Njøsabakken med min Hyundai Ioniq 6. 30 meter oppi kom ein 10-15 år gamal bil seg ikkje vidare i salta snø eller det eg kallar «potetmjøl». Det skulle ikkje stoppa meg. Eg blinka og køyrde forbi, men la fort merke til at ESP slo hardt inn. Fingeren fann fort ESP-av-knappen som eg heldt inne ei kort stund for å redusere nivået til ESP. Det var nok til at eg og bilen greidde å koma oss opp bakken og heim.

Tilsvarande oppleving har eg hatt med Mercedesen opp til Kleppa skisenter. ESP slo inn. Hardt og brutalt kvelte ESP kreftene til bilen. Einaste måte å koma seg opp på var å slå av ESP og la bilen grava seg fram i snøen. Bilen vil kunne slenge med rompa, men det er enkelt å ta inn kontra å bli stoppa i bratta fordi ESP låser bremsane på drivhjula.

I kveld skulle eg opp Leitebakkane, over Tinghuset, med min Hyundai Ioniq 6. Kortaste vegen opp er ei kraftig stigning med ein vanskeleg sving. Eg la fort merke til at ESP bremsa farten på bilen. Hjula hadde ikkje godt nok feste. Sidan eg visste at det ville bli tyngre lenger oppi, valde eg å halde inn ESP av-knappen lenge for å slå heilt av ESP.

I tillegg slo eg bilen over i snø-modus, som reduserer effekten på drivhjula. I dei verste partia kjende eg at hjula slapp litt, men grov seg likevel godt fram i den våte snøen. Det var minimalt med sleng på rompa, som eg kan takke sjåføren og redusert effekt på drivhjula for. Til topps kom eg på snøen som om det (nesten) var ein sommardag.

Skal du køyre på snø og is er det viktig å kjenne til tjuvtriksa. Det er ikkje alltid at førarstøtta i bilen er til din fordel…

Køyrefeltassistent runde 2

Arild BjørkKommenter innlegget

Eg måtte ein tur til Førde på torsdag 4. januar. Det har vore kaldt ei stund med lite snø. Eg la merke til at vegane var godt brøytte og med unntak av snø utanfor og nokre stadar på kvitestripa var det bra. I Sogndalsdalen slo eg på køyrefeltassistenten for testing. Bilen fann fort senter og styrte sjølv oppover. Eg måtte berre passa på at han merka litt motstand i rattet slik at systemet kjende at eg hadde nevane på rattet. Det gjekk overraskande bra opp til 1 km frå Vatnasete. Her var kvitastripa dekka til med skitten snø. Det same var brøytekanten, med unntak av ei kvit stripe øverst på han. Bilen starta å legge seg nærmare grøfta. For meg var det tydeleg at han las feil den kvite stripa med reinare snø oppe på brøytekanten. Eg måtte korrigere.

Etter hendinga lot eg bilen halde fram å køyre heilt til Vassenden, med unntak av rundkøyringa på Skei. Må sei eg vart positiv overraska over kort godt bilen køyrde av seg sjølv der det var merkingar med gul midstripe og kvite sidestriper. Han følgjer senter, med unntak av eit par gonger i s-svingar langs Jølstravatnet. Bilen la seg for nær midstripa utan å krysse. Det plonga, bilen kjefta på seg sjølv.

Eg køyrde forbi ein lastebil som køyrde 10-20 km/t saktare enn fartsgrensa. Blinka ut og la meg ut, køyrde forbi, blinka inn og la meg inn att. Køyrefeltassistenten stod på, men den protesterte ikkje. Eg var budd på at den kunne komme til å forsøke å rykke meg inn att i høgre køyrefelt, men det gjorde han ikkje.

Når vi kom til Vassenden, var det varierande mot Førde med veg utan og med midtstripe. Eg har veg utan midstripe lokalt og opplevde det same der. Bilen greier ikkje å lese vegen. Brått kan han finne på å legge seg meir ut mot midten enn eg er bekvem med. Eg er usikker på kva det kjem av, men trur det kan vere at han opplever at den lysare asfalten mellom hjulspora, som ofte er mørkare, blir oppfatta som vegmerking. Ein salta veg kan framstå noko lysare grå utanom hjulspora. Eg får testa det meir lokalt med mindre trafikk. Inntil vidare blir køyrefeltassisten slått av på vegar utan midtstripe.

Returen gjekk like bra, om ikkje betre. Her køyrde eg forbi ein tunglasta trailer som vart veldig kortpusta i motbakkane. Heller ikkje no måtte eg slåss med køyrefeltassistenten. Eg må sei eg er positivt overraska over kor god denne førarstøtta er i Ioniq 6. Det er roleg og avslappande å la bilen køyre sjølv på godt merka vegar. Einaste ulempa kan vere at han følgjer køyrfeltet der eg, når det er mogleg, ville kutta svingar for å køyra rakaste lina med betre komfort. Eg har fått langt større tillit til køyrefeltassistenten. No veit eg betre kor eg kan og ikkje kan lite på han.

Ioniq 6 RWD i djup snø

Arild BjørkKommenter innlegget

Vi får ei kvit jul på Leikanger. Det har kome og vil koma meir snø. Eg tenkte eg skulle sjekke tilhøva på Kleppa skisenter. Det kan bli aktuelt med ein skitur eller to i løpet av jula.

Køyreturen opp til Kleppa skisenter ein ypperleg test på korleis den nye bilen, ein Hyundai Ioniq 6 med bakhjulsdrift (RWD), tek seg fram. Vegen var brøyta til der det var slutt på asfalten. Denne delen var «barneskirenn», for å sitere Northug. Eg hadde egentleg tenkt å stoppe og snu når eg møtte ubrøytt veg, men eg hadde ein bil bak meg.

No var vi over i 15 – 20 cm laus snø. Eg følgde bilspora for det meste. Bilen tok seg godt fram. Firhjulstrekkaren bak meg, måtte gi slepp. Eg slo over i snømodus 50 meter før den skarpe svingen, der det går ein veg ut til steinbrotet. Svingen er skarp og bratt og i tillegg er underlaget litt bøljete. Rørslene gjer at bilen ikkje får optimalt grep. Eg merka at hjelpesystema slo inn, men bilen kom seg opp.

Eg konkluderer at det ikkje skal vere problem å kome seg til Kleppa med berre bakhjulstrekk.

Eg har tidlegare testa snøføre til Kleppa med Mercedes CL55 AMGen. Heller ikkje ein 22 år gamal bil med 360 gamp på bakhjula har problem. Det kan vere lurt å skru av anti-spinn på han. Systemet er ikkje raffinert nok og kan fort drepe framdrift. Heller litt spinning og graving enn full stopp. Det er lettare å retta opp ein svak sladd i motbakken.

Køyrefeltassistent

Arild BjørkKommenter innlegget

I dag leverte eg inn min Byd Tang og henta ut ein ny Hyundai Ioniq 6 Premium RWD. På veg heim frå Førde, i Kjøsnes-tunellen la merke til at det var veldig god merking. No må eg prøve køyrefeltassistenten (lane assist), tenkte eg.

Eg slo på og lot køyrefeltassistenten styre heilt til eit stykke inn i Fjærlandstunellen, ein eldre tunell der feltlinene er ikkje gode. Det samlar seg mykje svevestøv på den ytre kvite lina, opp mot ein liten støypekant, langs køyrebane. Til tider ser du nesten berre ein grå masse der. Innimellom kan du skimte ei line gjennom. Eit par gonger trur eg bilen ikkje såg den ordinære lina, men oppfatta at toppen på murkanten var den kvite lina. Brått byrja bilen sakte, men sikkert, leggje seg nærmare høgre sida og støypekanten. Då tenkte eg at no får det vere nok og tok over.