I helga såg eg på å flytte e-postane mine til ein anna leverandør. Overføring kan skje på fleire måtar.

Ein kan koble opp kontoane i same e-postprogrammet og dra alle e-postane mellom dei korresponderande mappene i kontoane. Dette må ein gjere for e-postane som ligg i mappa «Sent» eller tilsvarande.

For innboksen kan ein gjere det same, men for deler av e-postane testa eg alternativ med å få henta over alle e-post i bakgrunn av den nye tenesta. Eg la inn oppsettet for den gamle tenesta hos den nye leverandøren. Over tid vart resterande e-postar henta over. Ulempa med å gjere det på denne måten, ser eg i ettertid, er at e-posten får eit nytt tidsstempel for mottak.

Mange e-postprogram på PC, Mac, nettbrett og telefon legg til grunn som standard eller fast at sortering av e-post vert gjort etter tidspunktet for mottak. Med eit nytt tidsstempel blir det rot. Når deg gjeld e-postprogramma, med unntaket av Outlook på PC, kan ein ikkje endre sorteringa etter ulike tidsstempel. Her er eg/du låst til å akseptere at ein sorterer for tidspunktet for mottak.

I Outlook må du inn på visningsinnstillingane å gjere endringa tidspunkt frå mottak til sendt. Grensesnittet for nettlesaren på e-posttenesta kan konfigurerast til sortering av e-post etter tidspunktet dei er sendt.

Under ser du sorteringa i webgrensesnittet til venstre og sorteringa i e-postprogrammet Mail i MacOS. Tilsvarande sortering som sistnemnde har du også i Outlook for MacOS samt Mail og Outlook på iOS. Eg har ikkje greidd å finne noko måte å endre sorteringa til eit anna tidsstempel/sendt.

Mine øyre likar godt den nøytrale Sennheiser-lyden. Mange personar, profesjonelle testarar som privatpersonar, skryte voldsomt av lyden til MacBook Pro 14″. Ja, det virkar som om dei til tider er heilt frelst.

Lyd er det meir enn nok av. Høgtalarene er bra, men det blir noko boksete lyd når ein prøver å auke nedre del av lydbilete. Ingen greier magisk å få eit stivt aluminiumschassi, med begrensa plass, til å lyde som eit hifi-anlegg. Det er berre naturstridig.

Poengmessig gir eg lyden 7 av 10. Eg har høyrt betre og meir balansert lyd frå andre maskiner.

Eg har dei siste åra hatt ein liten Intel NUC ståande og køyre mellom anna Syncthing. Det er ei privat filsynkroniseringteneste a la Dropbox. Intel NUC fungerer som «navet» for synkroniseringa mellom alle maskiner.

Syncthing for Windows består av ei programvarefil (syncthing.exe) som du kan legge ein snarveg til i oppstartsmappa i Start-menyen i Windows. I snarvegen kan du legge til -no-console, bakom syncthing.exe, for sleppe at det sprett opp eit vindauga med programmet køyrande. Vindauga inneheld berre teknisk statusinformasjon og har ingen/liten praktisk nytte for deg.

I sommar 2022 har Windows 11 og 10 gått gjennom ei oppdatering som medfører ei fornying av konsollhandteringa. Brått byrja vindauge å sprette opp med syncthing.exe køyrande. Etter litt hjelp frå miljøet rundt Syncthing vart eg peika i rett retning:

• Høgreklikk på snarvegen til syncthing.exe
• Klikk på fana Alternativer
• Kryss av for Bruk eldre konsoll (krever omstart, påvirker alle konseller)

Eg har lenge hatt lyst til å kjøpe meg ein MacBook. Ikkje det at eg har spesielt bruk for det, men meir at eg er nysjerrig på dette økosystemet. Eg har testa både iOS og Android på telefon og nettbrett. Apple teke sigeren med klar margin. Med fagfelt innafor informasjonstryggleik, må eg sei at den oppfølginga ein får når ein kjøper eit nettbrett eller telefon frå Apple er tipp topp. Ein får årevis med oppdateringar, både funksjonelle og kritiske tryggleiksoppdateringar. Til og med ein gamal Apple iPhone 5S frå hausten 2013 fekk ei tryggleiksoppdatering i 2022. Vis meg den Android-baserte telefonen eller nettbrettet som får tryggleiksoppdateringar 9 år etter dei vart lanserte.

Tilbake til MacBook. Det meste av Apple-produkt er kostbare. Når basismodellar startar over kr 10.000, byrjar det å «skrubbe» for meg. Å gjere det rette valet blir viktig. Eg har sett tallause testar og vurderingar på Youtube. Nokon få meiner ein må satse på 16 GB internminne/ram, medan andre seier at ein treng ikkje meir enn 8 GB sidan MacOS er så godt optimalisert. Eg brukar PCar tungt og basert på eiga erfaring er 16 GB minimum.

Etter eit par rundar med meg sjølv enda eg opp med å gå for ei maskin med 16 GB internminne. Eg har lagt ved eit skjermskot av Aktivitetsmonitor. Om de ser på minne i bruk, ser de at eg passerer 8 GB med god margin. Kva gjer eg? Jau, eg sit og skriv dette, har 8 faner oppe i Firefox, har Gimp med Rosetta 2 (kodeomsetting frå Intel til Arm) aktivt og ser på video frå Youtube i eit hjørna av skjermen. Eg vil definere dette som rimeleg lett bruk. Konklusjonen min er at 16 GB er minimum, ikkje kjøp basismodellane til Apple (Air og MacBook Pro 13). Vær budd på å legge ut kr 20.000+ for ein MacBook.

Den 1.7.22 trådde Forskrift om merking av retusjert reklame i kraft. Forbrukertilsynet har lagt ut rettleiar om merking av retusjert reklame. Fleire fotografer har lufta frustrasjon over forskrifta den siste sida. Her er eit eksempel. No blei eg nysjerrig på lovteksten:

§ 1. Merking av reklame
Reklamebilder og reklamefilmer der en kropps fasong, størrelse eller hud er endret ved retusjering eller annen manipulering, skal merkes ved bruk av et offentlig, standardisert merke, se vedlegg til forskriften.

Første ledd av § 1

Her er det ingen nyansar. Om du gjer noko med bilete eller videoen, skal det merkast. Eg er ikkje negativ til å merke reklame med «optimaliserte» framstillingar av personar. Med det meiner eg der ein har pynta på storleik eller rensa bort små (og store) skavankar.

La oss sei at du vil lage eit reklamebilete med ei gotisk framtoning med personar. Gotisk framtoning er kjent ved at fargar blir tona ned og bilete blir dunklare. For å få til dette må du justerer mellom anna lys, kontrast, skugge, fargemetning og moglegens fargetemperatur. Her er det snakk om ei justering av heile bilete, ikkje den individuelle person i bilete. Justeringa påverkar alt i bilete, inkludert personane. Om ein legg til grunn forskriftsteksten «…hud endret…» betyr det at dette reklamebilete må merkast sidan huda på personane har fått ei gråare og kaldare framtoning.

Rettleiaren gir eksempler på retusjering av hud:

– Endre hudfarge, for eksempel mer solbrun/lysere hud eller endre farge på lepper.

Forbrukertilsynet sin rettleiar

Då er vi inne på kjernen i det fotografen tek fram:

Dette er fordi de fleste fotografer tar bilder i rå-format, og dermed må bildene etterbehandles, åkkesom. Rå er et filformat som ikke er prosessert og som må etterbehandles.

Fotograf Mirian Skeie

Eg vil meine at absolutt all reklame med personar i bilete (eller video) må merkast. Så lenge ein justerer noko som kan påverke framtoninga av ein person, vil det vere krav om merking.

Forskrifta er lite nyansert og er «å skyte sporv med kanon.»

PS! Vil prosessering i kamera medføre krav om merking, sjå RAW kontra JPEG over?

ABBA Arena, London, er no klar. Før helga var det ei stor lansering og alle medlemmene var samla.

Eg har ikkje tenkt å hoppa på eit fly med det første for å få med meg dette. Ja, eg er ABBA-fan, men ikkje blodfan som skal ha med seg alt når det skjer. I løpet av helga har eg søkt på Youtube og funne nokre klipp frå «konserten». Eg må sei at det ser skikkeleg bra ut, men du greier ikkje heilt å gjenskape eit menneske og formidlinga av kjensler mm.

Den første videoen eg såg var deler av The Winner Takes it All. Det var ikkje lenge før eg la merke til at augeføringa og ansiktsuttrykket ikkje heilt var etter det eit vanleg menneske ville gjort. Det var ei umiddelbar kjensle som eg merka ned over ryggen. La oss sei att ryggmargrefleksen min slo ut, noko stemte ikkje heilt.

I tillegg ser eg at det på eit punkt i framføringa ikkje er samsvar mellom avatarane på scena og den store videovisinga. Agneta-avataren har mikrofonen i høgre hand på scena, men i høgre i det store «nærbilete». For meg ser det du til at det store bilete er speglvendt i høve scena. Teknisk sett er dette lett å korrigere.

Det kjem til å bli betre over tid, når dei får finslipe teknologien. Om nokre år vil det vere vanskeleg å skilje avatar frå menneske.

Som følgje av krigen og innstramminga av tilgang til informasjon i Russland, valde eg å setje opp ei bru opp mot Tor-nettverket. Ein kan blokkere inngangsnodar til Tor-nettverket, men frivillig bruer er vanskelegare å sperre. Brua mi har stått open i vel 3 veker og er ei av bruene som dei som ikkje kan nå Tor-nettverket kan få tildelt via e-post. Gradvis har det auka på med brukarar og trafikk:

I dag er det viktigare enn nokon gong at ein har tilgang til informasjon, ikkje berre det som nokon meinar du skal vite. Kan du setje opp ei slik bru, bør du bli med og stikke hol på jarnteppa som senkar seg rundt om i verda.

Putin i Russland har full kontroll på mediebilete. Uavhengige nyhendereaksjonar har blitt rensa ut over åra, og dei siste er i ferd med å gi seg. I desse dagar innførte dei ei lov som kan gi inntil 15 års fengsel for å spreie «falske nyhende» om det russiske militæret.

Utanlandske nyhendekjelder og sosiale medier blir blokkert. Med full kontroll kan Putin styra opinionen i Russland. I staden for groteske bilete av utbomba byar, kan han bruke arkivfoto og rigga scener som kan vise at alt går roleg for seg, berre militære mål blir målretta.

Om din tilgang til andre lands nyhende er blokkert av din nettleverandør, kan du dra nytte av Tor Project. Last ned nettlesaren og installer han på PCen. All trafikk blir sendt gjennom Tor-nettverket og du vil omgå blokkeringar.

Russland har blokkert Tor i vinter, men nettlesaren kan du finne andre stadar. Det ser også ut til at Russland har blokkert tilgang til nodar i Tor-nettverket, men det fins vegar rundt. Slike omvegar er alltid lurt å bruke dersom det autorative regimet blokkerer Tor. Sidan det er vanskeleg å sperre for bruer, som alle kan sette opp, sparar det deg for at nokon kjem på døra og kastar deg i fengsel fordi du bruker eller prøver å bruke Tor.

PS! I solidaritet med den angripne part, har eg sett opp ei bru. Det er eit lite bidrag i ei tid som tek meg 40 år tilbake i tid.