Om ei fil ikkje eksisterer på tre ulike stadar eksisterer ho ikkje!

Backup eller sikkerheitskopiering kan aldri undervurderast. Mykje blir i dag lagra i sky og ein kan velje å lite på skyleverandøren, men «shit happens» og full 100% tillit er kanskje ikkje lurt. Gjennom åra har eg samla mange minner og eg sikrar dei på mange måtar for best mogleg å ta vare på dei.

At eit platelager (hard disk), SSD eller anna lagringsmedie feiler er ikkje eit spørsmål om, men når det hender. Eg har kjennskap til ein hard disk som har teke kvelden. Prøver eg å koble han til utstyr ryk det frå kretskortet, ei klassisk kortslutning. Med mindre du er villig å betale fleire titusen kroner til eit firma som har ressursane til å hjelpe deg, er minna borte. Har du sikra dine minner?

Innanfor kortidsperspektive har eg satsa på eigen server for backupfiler. I løpet av åra har det samla seg opp diskar frå berbare maskiner som følge av utskiftin tilraskare medie (SSD). For nokre år sidan kjøpte eg ein billeg pakke med hovudkort, prosessor, ram/minne, kabinett som eg supplerte med eit trådlaust nettverkskort. Den første tida køyrde eg Ubuntu med Samba-filserver, men for omlag eitt år sidan bytte til Openmediavault, ein spesialisert med fouks på fil- og mediedeling. Eg har fyllt han opp 6 diskar og i underkant med 3 TB lagringsplass. Ved hjelp av Windows sikkerheitskopiering lagrar alle maskiner i huset kontinuerlig kopiar av filene til han.

PS! Dette vart nok litt komplisert for deg, eller? Du treng ikkje å gjere det meir komplisert enn at du kjøper og koplar ein ekstern hard disk til maskina for å lagre dine sikkerheitskopiar. For all del ikkje gløym å setje opp Windows sikkerheitskopiering!

Trådlause nettverkskort og Linux er alltid ei utfordring. Støtta for brikkesetta i dei er ikkje alltid den beste. Kjøpte eit lite Netgear A6100 på sal. I utgangspunktet skulle det brukast til å betre nettverksyting på ein berbar, men eg fall for freistinga til å teste det på ein tenar med Ubuntu 16.04 som køyrer mellom anna Minecraft-server samt er backup-lager for sikkerheitskopiering frå alle Windows-maskinene til meg og ungane.

Nettverkskortet er ikkje støtta direkte i Ubuntu 16.04, men det fins ein modul som ein kan kompilere og legge til og då fungerer det fint. Oppskrifta finn ein på internett her.

Problemet er at etterkvart som det kjem oppdateringar av kjernen til Ubuntu 16.04, må modulen kompilerast til den nye kjernen. Når tenarmaskina står utan skjerm og tastatur med fjerninnlogging frå anna maskin, byr det på problem når nettverkstilkoplinga forsvinn. Eg kunne nok brukt ein del timar og kome opp med eit skript som sjekka om modulfila ligg i filstrukturen til den nye kjernen. Om ikkje kunne skriptet starta ei kompilering og installering. Inntil vidare får eg gjere det på ein manuell måte.

Eg loggar meg på maskina med ujamne mellomrom for sjekke oppdateringar og held auga med om det er kome eller kjem ny kjerne på plass utan at maskina har starte på nytt. Modulen 8812au.ko låg i /lib/modules/4.4.0-71-generic/kernel/drivers/net/wireless/. Med kjerne 4.4.0-72 kjem på plass, kunne eg kopiere 8812au.ko frå /lib/modules/4.4.0-71-generic/kernel/drivers/net/wireless/ til /lib/modules/4.4.0-72-generic/kernel/drivers/net/wireless/ og deretter køyre sudo depmod -a 4.4.0-72-generic.

Etter omstart vel maskina den nyaste linux-kjerenen, 4.4.0-72, og det trådlause nettverkskortet fungerte som før. Eg reknar med at det fungerer på alle 4.4.0-kjernane. Men om dei endrar til ein nyare 4.x-kjerne, tvilar eg på at det vil fungere.

Ingen av maskinene mine er state-of-the-art og siste modell. Eg har vore van med kabla nettverk på 1 Gb. Å flytte store filer har aldri bydd på problem. Dei siste åra har eg funne meg i meir «kummerlege» forhold. Med nettverkskort av rimelegast type har det ikkje vore mykje fart. Er eg heldig ligg overføringane av større filer på i overkant av 10 MB i sekundet.

Det trådlause nettet mitt er dimensjonert for mykje meir. Eg har alltid halde mine eigne ruterar. Den gamle standardruteren til Sognenett er «billig skrammel». Bak den har det først stått ein skikkeleg 802.11n-router med støtte for 2,4 og 5 ghz-bandet. Seinare er han skifta ut med D-Link DIR-880Lmed støtte for 802.11ac-standarden. Med lovnadar på 600 mbps på 2,4 ghz og 1300 mbps på 5 ghz skal det gå unna, men det hjelper ikkje med gamle trådlause nettverkskort. Her må ein ha ny dyre kort og du passerer lett kr 500 per maskin.

Ei utfordring er at eg har ein Minecraft-, Windows sikkerheitskopierings- og filserver ståande som køyrer Ubuntu. Det er ikkje alle produsentar av nettverkskort som tilbyr like god støtte for Linux som Windows. Det må det gjerast grundige undersøkingar før ein kjøper kort. For å sleppe den jobben, fall valet på TP-Link RE580D.

I utgangspunktet er TP-Link RE580D marknadsført som ein boks som kan utvida rekkevidda til ditt trådlause nett, men den kan brukast som trådlaust nettverkskort som du kan kopla til 5 maskiner til med kabel. Med same spesifikasjonar på den trådlause delen som D-Link DIR-880L er TP-Link RE580D ein perfekt match. Kopla til 5 ghz-nettet frå D-Link DIR-880L og med hastigheit på rundt 50 MB i sekundet frå Minecraft- og filserver blir saknet av kabla 1 Gb nettverk ikkje så stort lenger:

Bloggen min hamna på WordPress.com etter at Windows Live Spaces vart lagt ned. Eg er godt nøgd med WordPress.com. Eg stiller ikkje store krav til funksjonalitet og skreddarsaum, men eg ser at WordPress.com er noko begrensa med kva ein kan legge inn. Eg byrja å sjå på korleis det ville vere å flytte til ein anna nettstad alt eg hadde på WordPress.com

WordPress.com har to eksportversjonar. Den eine tek dei seg godt betalt for og flyttar alt til ein partnars løysing. Då er ein ikkje heilt fri på kor ein flyttar det. Den andre moglegheita for eksport gir berre det tekstlege innhaldet ditt. Du får ikkje kopiert ned bilete og andre mediafiler du har nytta. Har du ein del liggande berre på WordPress.com og ikkje ein kopi lokalt, har du ein stor jobb framfor deg med å hente ned alt.

Etter litt søking fann eg Arriera. Det er eit verktøy som brukar xml-filene frå den gratis eksportfunksjonen og hentar ned alle mediafilene som er lasta opp.

Ulempa er at det krev at du har køyrer det på ein Debian-basert linux-versjon, t.d. Ubuntu eller Debian. Det set visse krav til brukaren, men for min del gjekk det greit.

Erfaringane er at eg fekk henta ned alt, men at det var lurt å gjennomføre økta to gonger. Eg la merke til at på nokre få filer fekk eg ei feilmelding som etter det eg kunne sjå var relatert til nettverk. Til slutt sat eg att med 2,1 GB med filer som stemmer med det teljaren på WordPress.com seier.

Filene får ein ut, men å bygge opp at bloggen på ein anna nettstad med alle bilete og album vil likevel vere ei solid oppgåve.

Ubuntu 12.04 er nettopp komen ut i oppgradert punktversjon Ubuntu 12.04.3. Eg sidan forrige versjon køyrt med 3.5-kjernen som vart lagt inn i pakkebrønnen. Den har fungert godt, men det er nokre småting igjen. På min Lenovo Ideapad Z380 fungerer ikkje systemtastar som Fn+F6, for å slå av touchpad, og andre Fn+Fx-kombinasjonar etter at maskina har vore i kvilemodus.

Kjerne av versjon 3.8 er nyare og eg tenkte eg ville prøve ut denne, men det virka vanskeleg i første omgang. Eg prøvde med kommandolina å installere, men fekk svar om at det var ein haug med avhengigheiter så det let seg ikkje gjere. Eg er ikkje den einaste. Leitte litt rundt på nettet, men fann ikkje gode svar. Hyposen min vart at kanskje problemet låg i at maskina køyrde på 3.5-kjernen og komponentar som kom frå Ubuntu 12.10, i ledd med Ubuntu 12.04.2-oppdateringa. Kva om eg fjerna desse?

Eg opna ein terminal/kommandolina og skreiv:

sudo apt-get purge linux-generic-lts-quantal xserver-xorg-lts-quantal

og Ubuntu 12.10-komponentar vart fjerna saman med konfigureringsfilene. Deretter skreiv eg:

sudo apt-get install linux-generic-lts-raring xserver-xorg-lts-raring

for å få på plass alle komponentar som er overført frå Ubuntu 13.04 til Ubuntu 12.04.3. No var det ingen advarslar og eg kunne starte installasjonen. Alt fungerte fint, med unntak av eit lite applikasjonskrasj, men installasjonsprosessen gjekk tilsynelatandes til endes. Etter omstart sjekka eg kjerne versjonen med kommando uname -r, men det viste seg at Ubuntu framleis køyrde på kjerne versjon 3.5 som viste seg berre vere at kjernen ikkje var sett for oppstart av maskina. Eg rekna med at det kom av nemnde krasj, så eg gjentok:

sudo apt-get install linux-generic-lts-raring xserver-xorg-lts-raring

og 3.8-kjernen vart sett opp. Etter ein ny restart køyrer no maskina med oppdaterte komponentar basert på Ubuntu 13.04 i Ubunt 12.04.

Dei siste par vekene oppdaga eg at skjermlåsen ikkje aktiverte etter innstillingane eg hadde sett i Ubuntu 12.04. Eg prøvde å slå av og på i det grafiske grensesnittet, samt justere tida. Sjølv om eg sette det slik at låsen skulle aktiverast med ein gong skjermspararen kom på, fungerte det ikkje. Når eg kom tilbake til maskina, var skrivebordet ulåst.

Tastekombinasjonen for å låse skjermen fungerte. Skjermlåsen fungerte òg etter kvilemodus hadde vore aktivert.  Det einaste som ikkje fungerte var skjermlåsen som skulle vorte aktivert av gnome-screensaver. Eg søkte litt og fann at det kunne oppstå problem og forsøkte å avinstallere med «purge» (alle oppsett blir fjerna) og reinstallere fleire gonger utan hell. Eg fjerna gnome-sreensaver og brukte xscreensaver, som fungerte. Eg kunne gitt meg der, men kunne ikkje motstå utfordringa.

Etter kort tid fjerna eg xscreensaver og la tilbake gnome-screensaver. Eg leita meir på nettet og prøvde ulike løysingar. Den mest gjennomgripande var å fjerne heile det grafiske grensesnittet med «purge» (slette oppsettfiler også) for å setje det opp att, utan at det løyste problemet. Det vart meir leiting og eg enda opp med noko som eg så godt som hadde avskrive.

Eg tasta Alt+F2 og skrive dconf-editor og trykke enter for å køyre programmet. Eg las gjennom innstillingane til skjermspararen. Eg minnes at eg i hovudsak slo dei som var på av og på, og justerte tiden. Det skulle vore det same som skjedde om eg hadde gjort det i det grafiske grensesnittet i systeminnstillingane. Når eg enda opp med innstillinga under, fungerte skjermlåsen som den skulle etter ein omstart.

Eg kan ikkje forklare kvifor, men for meg virkar det som om det kan vere situasjonar systeminnstillingane «bit seg fast».