Eg registrerer at (lokal)pressa klagar på reduksjon av distribusjon sidan ein reduserer postomberinga. Eit lett gjenkjenneleg parti heng seg på denne klagesangen. Men det er ikkje slik at alt skal vere slik det var. Postombering var ein gong i tida viktig. Alt vi fekk av informasjon kom på papir: Postkort, brev, reklame, rekningar, aviser, ukeblad, magasin, teikneseriar osv. Av det eg har lista opp er det berre litt reklame som kjem i postkassen min. Postkort og brev sender eg ikkje. E-post, chat, SMS og ein telefon i ny og ne har teke over dei siste 20 åra. Er det noko viktig frå det offentlege får eg post i den Digitale Postkasse. Skattemeldinga ligg i Altinn. Rekningar kjem på e-post eller i nettbanken. Ein kan ikkje oppretthalde tenester berre for at det er kjekt. Like lite som ein kan satse på at bensin og diesel vil være alternativet i framtida. Alt er i endring heile tida.

For min del består post i å bere reklamen frå postkassen og kanskje nett sjå over han før eg legg han i den blå/papir papirbosset når eg kjem heim, etter ein 200 meters gåtur. Ja, eg kunne ha sett opp ein klisterlappe på postkassen, men det virkar som dette løyser seg sjølv.

I eit miljø- og for den del økonomiperspektiv er det ikkje forsvarleg at vi på død og liv skal behalde ein ombering kvar dag. Bilane blir meir miljøvenlege, men kvifor skal vi fylle vegane med bilar som berre flyttar luft. Papir er ikkje lenger det primære «transportmiddel» for informasjon. Eg ser det som tullete å trykke informasjon på papir berre for å kaste det i søppelet. Den digitale alderen er over oss og nokre mediehus har teke omsyn til dette, jf. Nettavisen og lokalt Porten i Årdal.

Dei som sit att på gjerdet er dei gamle tradisjonelle, konservative bakstrevarane. Greit nok at dei har fått appar til å lese avisene på, men på eit nettbrett er det ikkje bra. Det er heller ikkje bra på e-pages.dk på PC. Intet er designa med digital presentasjon i tankane. Dei tvingar deg til avis-formatet som det skal zoomast på. Når du skal over i artikkelmodus, blir presentasjonen elendig. Det verste eg veit er animerte billedseriar som blafrar forbi i artikkelen. Eg saknar ein spaltelayout som gjer at det er lett å lese fordi auga ikkje treng å bevege seg over heile nettbrettet. Små artiklar og meldingar blir merkeleg presenterte. Appane ber preg av det vi kallar «venstrehåndsarbeid» og brukaropplevinga blir deretter. Eg vil vere så frekk å hevde at det virkar som dei brukar dårlege løysingar som verkemiddel til å få med seg abonnentane i klagesongen sin.

Den tradisjonelle pressa må ta seg i nakken og tilpassa seg istadenfor å gråte over ei tapt tid. Slik dei turer fram no grev dei si eiga grav. Istadenfor å tilpasse seg tida, grev dei skyttargraver og stablar sandsekker i ein krig som er fånyttes.

Musikk og filmindustrien var trege på avtrekkaren rundt tusenårskiftet, men med Spotify, Tidal, Netflix, iTunes, Google Play og utallige kanalar som gir deg tilgang til store bibliotek når det passar deg har det vorte svært bra. Ingen saknar videosjappa og movieboxen frå 80-talet, eller?